158556s_1cohu.jpg

°1929

Na vervroegd stopgezette humaniorastudies zoekt Eric Claerhout meerdere studierichtingen op. Hij volgt colleges binnen de kandidatuur Kunstgeschiedenis te Gent. Aansluitend volgen 4 jaar voordrachtkunst, die in 1954 bekroond worden met een laureaatstitel aan het Conservatorium. Gelijktijdig volgt hij er ook de richting bewegingsleer en toneel. In avondonderwijs aan het Sint-Lucasinstituut volgt hij gedurende 7 jaar “tekenen naar pleister en levend model”. Nochtans is het de bewegingsleer of de “studie van het lichaam in de ruimte” die hem het ruimtelijke inzicht bijbrengt voor zijn latere fotografie.

Vanaf 1950 staat Eric zijn vader bij in de zaak te Gent. Nauwelijks een jaar later runt Eric de zaak en kan vader Abel Claerhout terug naar Deinze om er zijn studio opnieuw op te starten.

Bij Eric staat portretfotografie centraal. Veel prominenten uit de wereld van de cultuur, magistratuur, politiek en wetenschap worden vereeuwigd. Eric zet ook de traditie van de ansichtkaartenfotografie verder en verleent zijn medewerking aan ‘platenboeken’ over de Leie, de Schelde en de Noordzee.

Typisch voor zijn beginperiode zijn de filmreportages van huwelijks- en jubileumgebeurtenissen. Het begin en einde van deze films worden, dankzij zelfontworpen table-top constructies, met extra beelden geanimeerd.

De wereldtentoonstelling EXPO ’58 vormt ongetwijfeld het hoogtepunt van deze periode. Samen met zijn vader is Eric er aangesteld als huisfotograaf voor het Paviljoen van de Heilige Stoel (Civitas Dei). Een aantal fotoalbums over onder andere het Belgisch Vorstenhuis en het Prinsdom Monaco bevinden zich in de archieven van Vaticaanstad.

Na de wereldtentoonstelling staat Eric achter de camera voor een reeks industriële en documentaire films in opdracht van ACEC, Rectavit, EBES, de bouwsector, de Rijksuniversiteit Gent… Men vraagt hem ook als cameraman voor de kortfilm “De Heer woont boven” en een bekroning op het filmfestival van Boedapest rondt deze filmperiode eervol af.

Begin 1960 beslist Eric om de ‘reclame’ als vakgebied tot zich te nemen. Vooral meubelfabrikanten werden klant. Omwille van de omvang van de voorwerpen vond deze professionele publiciteitsfotografie op locatie plaats.

Om die reden ruilt Studio Claerhout-De Backer (Eric Claerhout’s echtgenote Gilberte De Backer) in 1970 de Clementinalaan voor een nieuwbouwwoning met studio op de Sint-Denijslaan 96.

De uitbouw van een kunstlichtstudio van 150 m2 met een rondwand van 8 m en met ruimte voor verticale fotografie, stimuleert meteen ook de opdrachtgevers. Meerdere stedelijke musea worden trouwe klant.

De publicitaire fotografie vormt de springplank naar de uitbouw van een reclame- en adviesbureau, dat Erics 2 zonen Pieter en Jan vanaf het begin van de jaren 80 uitbouwen.

De belangstelling voor het lesgeven groeit na een eerste ervaring aan het IMOV te Gent. Van 1962 tot 1993 doceert Eric fotografie, filmtechniek en beeldcompositie aan het HRITCS (het huidige RITS) te Brussel.

Van 1955 tot 2001 presenteert hij 16 eenmanstentoonstellingen en is hij met eigen werk aanwezig op groepstentoonstellingen over het hele land.

Tientallen keren wordt Eric aangezocht als jurylid in de Vaste Raad van het Hoger Onderwijs, in het klassieke onderwijs en bij fotowedstrijden.

Eric bezit een archief van ruim 150 m. De ‘analoge donkere kamer’ bevindt zich sinds februari 2011 in het archief van de stad Deinze.

 

Bekijk het werk van Eric Claerhout

 

Bekijk de andere fotografen:

Henri Speeckaert Gustaef Claerhout  Abel Claerhout Studio Claerhout vandaag