Henri Speeckaert

In de kronieken van de Koninklijke Katholieke Fanfare St. Cecilia, die op zijn beurt “De Gazette van Deinze” aanhaalt, lezen we : “Henri Speeckaert, welke de twee eerste ­prijzen gewonnen had in den hogeren leergang van teekenkunde bij de nijverheids­school te Gent, werd in augustus 1894 gehuldigd. Zulke onderscheiding voor een achttienjarigen jongeling moest inderdaad opgeluisterd worden. ’s Avonds was het plechtigst. Al de huizen waren verlicht en de muziekmaatschappij St. Cecilia, waarvan de bekroonde deel maakt, kwam haar verdienstvol medelid eene ­serenade brengen. Voorzitter Galens, de latere burgemeester van Deinze, sprak zelfs een speciaal huldewoord uit en hoopte dat de jongeman eens een tweede Picqué (gerenommeerd kunstschilder uit Deinze) moge worden …” Met een tonnekensbrand werd het feest tot laat in de avond ­voortgezet.

De eerste fotografische experimenten komen tot stand in 1895. Zijn oudst bekende foto is ” Zicht langs de Leie, te Olsene”. Het is “op den End” , zijnde het latere Congoplein te Deinze, waar zijn eerste zoeken resultaat krijgt en de start gegeven wordt aan een fotocultuur die loopt tot op heden. Zijn activiteiten worden werke­lijk beroepsmatig wanneer hij zich een atelier met uitstalraam inricht aan de Tolpoortstraat 72 te Deinze.

de winkel was in de voorplaats en in de ééne venster was de ­étalage van gemaakte manshemdens en ondergoed en de andere venster met de photos. De trap kwam in de poort en het atelier was boven van den achterkant.

Geciteerd uit de brief van Elza Coppens (halfnicht van Henri)

De ouders van Albert Saverys (de kunstschilder) wonen in de buurt en laten bij Henri Speeckaert de eerste communiefoto van hun zoon nemen. Maar ook verderop vraagt men Henri voor zijn fotografische ­opnamen. Tot in Wakken (op 15 km van Deinze gelegen) en omstreken rijdt hij per fiets!
Vermits hij echter ambitieuze plannen koestert om naar Brussel te verhuizen en zijn vroegere vriend en schoonbroer bakker Gustaef Claerhout duidelijk ook gebeten is door de fotografie, wijdt hij hem eerst in tot het ambacht vooraleer te vertrekken. In de zomer van het jaar 1900 gaat Speeckaert zich vestigen in de Rue Van Dijck 57, doch gaat hij tevens als ­hulpfotograaf in dienst bij “de bizonderste photograaf uit de hoofdstad”

Na een viertal wisselende adressen vinden we hem op het einde van zijn loopbaan terug in de Chaussee de Charleroi 185. Hij wordt er vooral bekend om zijn portretten. Zo fotografeert hij in 1930 het officieel portret van koning Albert I. Hij blijft actief fotograaf tot het einde van zijn leven in 1945. Zijn fotografische bedrijvigheid overspant dus een periode van 50 jaar.